سرمایه گذاری وارن بافت روی شرکت های ژاپنی

آیا بازار پررونق نویدبخش رکود است؟ ​​​​​​​​وارن بافت، مالک برکشایر هاتاوی، این هفته هنگامی که آن‌ها آخرین سرمایه‌گذاری خود را افشا کردند،اعلام کرد. این شرکت عظیم در حال حاضر پنج درصد از سهام ممتاز پنج شرکت تجاری ژاپنی را در اختیار دارد، یا به قول آن‌ها در ژاپن، سوخو شوشا. برکشایر همچنین مالک نزدیک به شش میلیارد دلار اوراق‌قرضه دولتی ژاپن است. بنابراین، بافت با سرزمین آفتاب تابان بیگانه نیست. ​به این کسب و کارها به وارد کنندگان کمک و آن‌ها به تولیدکنندگان خدمات می دهند. آن‌ها خطوط تجاری هستند که امکان رشد در اقتصاد ژاپن و همکاری در سراسر آسیای جنوب شرقی فراهم می سازند. سرمایه گذاری وارن بافت روی شرکت های ژاپنی بسیار قابل تامل است که در این نوشته قصد داریم کمی به آن بپردازیم.

ژاپن و رشد؟ مانند آب و روغن

با این حال، واژه رشد در بازار ژاپن به راحتی مورد استفاده قرار می‌گیرد. برای کسی که در سال ۱۹۸۶ کار خود را در بانک ژاپنی مستقر در نیویورک آغاز کرد، باید فرض کنیم که بیشتر سرمایه گذاران امروزی ژاپن را به عنوان یک مرکز سرمایه‌گذاری مانند آن دوران، نمی‌بینند. ​

دهه ۱۹۸۰ شاهد ظهور اقتصاد ژاپن بود.  چند دهه پس از شکست آنها در جنگ جهانی دوم طول کشید. اما در دهه هشتاد، همه … منظور من همه است … می خواستند با ژاپنی ها تجارت کنند.

ژاپن بلند می‌شود، سپس متوقف می‌شود.

​​​​​​​​سپس، تقریباً در زمان سقوط ۱۹۸۷، حرکت برای ژاپن کند شد. سپس متوقف شد. و بیش از سه دهه مجدداً شروع نشده است. نمودار چهار طبقه ای زیر یک داستان منسجم را بیان می کند. که ژاپن یک داستان اقتصادی هیجان انگیز بوده است. برای افرادی مانند وارن بافت، این مساله اغلب ارزش ایجاد می‌کند.

از بالا به پایین: تولید ناخالص داخلی ژاپن، ارزش کل کالاها و خدمات تولیدی، سال گذشته تفاوت چندانی با بیست سال پیش نداشت. این به معنای عدم رشد بلند مدت است. ​

سفر اقتصادی ژاپن در یک نمودار

​​​​​​​​و این همان چیزی است که در نمودار زیر مشاهده می کنید. زمانی که بیشتر جهان با رشد دو و چهار درصدی روبرو بود، ژاپن به طور معمول نزدیک به صفر بود. (افت سال ۲۰۰۸-۲۰۰۹ و بهبود بعد از آن.)

بخش سوم این نمودار نشان می‌دهد که علاوه بر رشد صفر، قیمت‌های مصرف‌کننده ژاپن نیز تغییر چندانی نکرده است.

آن‌ها را کنار هم قرار دهید، و یک مورد نادر از یک اقتصاد بزرگ دارید که اساساً مانند یک ماشین در حالت پارک است و برای بیست سال به هیچ وجه هیچ تغییر بزرگی رخ نداده است.

بخش پایینی نمودار نشان می‌دهد که بازار سهام ژاپن به طور کلی با بازارهای سهام جهانی بالا و پایین رفته‌است. با این حال، جای تعجب نیست که این حرکت نسبت به کسانی که در شاخص اس.اند.پی و نزدک هستند، بی سرو صداتر بوده است. شاید جذاب‌ترین موضوع برای سرمایه گذاران متمرکز بر سهام مانند من این باشد که قیمت بازار سهام ژاپن، مانند رشد تولید ناخالص داخلی و نرخ تورم آن، نیز در همان نقطه در مقابل بیست سال پیش قرار دارد.

این یعنی چی؟

هر سرمایه‌گذار جدی باید این دو روش را بررسی کند:

1. رکود بیست ساله ژاپن ممکن است در ایالات‌متحده رخ دهد.
2. ثبات نسبی ژاپن می‌تواند آن را به یک منطقه سرمایه‌گذاری نسبتاً جذاب برای دهه آینده تبدیل کند. هر چه باشد، آن‌ها در این بازی “نرخ بهره صفر، رشد صفر” بسیار خوب عمل کرده‌اند. ما در ایالات‌متحده تازه داریم شروع به شناسایی آنها کرده­ایم.

شاید تصور کنید که پیشنهاد رکود بازار سهام و اقتصاد آمریکا مثل ژاپن برای ده تا بیست سال دور از ذهن نیست. چه قدر ما فراموش کاریم!

من فکر می‌کنم ما داریم ژاپنی می‌شویم، من واقعا اینطور فکر می‌کنم!

​​​​​​​​بحران مالی جهانی برای اس. اند.پی به مدت ده سال، بازدهی صفر ایجاد کرد که در سال ۲۰۰۹ پایان یافت. بدهی ما بالا است و کنگره هرگز نمی‌تواند به موقعیت قبلی برگردد. به گفته آنها بانک مرکزی نرخ بهره کوتاه‌مدت را تا جایی که لازم است نزدیک به صفر نگه می‌دارد و ما در ایالات‌متحده یک بحران گسترده بنام پرداخت­های انتقالی داریم. ​یعنی، تامین اجتماعی، بیمه پزشکی سالمندان و بیمه بهداشت مستمندان برای تعداد زیادی از مردم، در حالیکه بیبی بومرها (نسل بعد از جنگ جهانی) بازنشسته می‌شوند، مردم عمر طولانی تری دارن، و کارگران ماهر کافی برای جایگزینی آن‌ها وجود ندارد. این بسیار شبیه چیزی است که چند دهه پیش بر سر ژاپن آمد. جز اینکه آن زمان فقط یک تهدید بود اما حالا بعد از سال ها یک سبک جدید زندگی است.

نکته مهم این است که تمام این بازدارنده های رشد اقتصادی قبل از ظهور کرونا در جای خود قرار داشتند. همچنان که به جلو پیش می‌رویم همه اینها را در ذهن داشته باشید.

با این حدس که چیزهایی قدیمی دوباره جدید می شود، در این فکرم که آیا اقتصاد ژاپن به خاطر کاری که در دهه گذشته انجام نداده، پاداش خواهد گرفت؟ برخلاف سایر کشورهای پیشرفته، هیچ حباب بدهی مصرف کننده وجود نداشته است. مصرف کنندگان ژاپنی هنوز هم در زمره بهترین تولیدکنندگان خالص در جهان هستند.

حالا کدام جذاب تر است؟

​​​​​​​​این یک داستان جذاب سرمایه‌گذاری نیست. اما من فکر می‌کنم شواهد رو به رشدی وجود دارد که وقتی سرمایه گذاران، در میان وحشت بعدی، به دنبال ثبات اقتصادی نسبی هستند، ممکن است ژاپن دوباره در کانون توجه قرار گیرد. اگر اینطور باشد، امیدوارم که این بازگشت بانی رکود باشد.  ​